مشعل ها چیست؟
بیشتر
دیگهای بخار از گرمای خود و یا بخار حاصل از احتراق سوخت مورد نیاز سوزنده می گیرند.
مشعلها باید مخلوط سوخت و هوا را کنترل کنند تا احتراق به طور یکنواخت و یکنواخت در داخل کوره دیگ بخار انجام شود.
انتقال گرما از مشعل ها به دلیل جریان مایع آشفته ، واکنش های شیمیایی با درجه حرارت بالا و تابش گازی طیفی ، یک فرآیند پیچیده است.
مشعل میزان هوای عرضه شده به آتش را به طریقی کنترل می کند. رسانه می تواند از یک دمپر تک تیغه تا تیغه های ورودی متغیر در ورودی فن متغیر باشد و می تواند شامل یک VSD (درایو سرعت متغیر) در موتور فن باشد.
برای تأمین احتراق پایدار ، میراگرها یا VSD باید جریان هوا را بدون چسبیدن یا افتادن کنترل کنند و این باعث ایجاد تغییر در جریان هوا می شود. دمپرها همچنین باید بدون ایجاد تحریف در جریان هوا به مشعل ، جریان را کنترل کنند.
برای مشعلهای گازی پس از مخلوط دو گزینه وجود دارد که معمولاً به عنوان مشعلهای جوی یا مشعلهای برق شناخته می شوند. مشعلهای جوی معمولاً طرفداران یا دمنده ای برای انتقال هوای احتراق به مشعل ندارند و بندرت فن های پیش نویس دارند.
مشعلهای پیش از مخلوط کردن مشعل کمتری هستند ، بسیاری از اپراتورهایی که از تجهیزات فرآیند سوختن به سمت دیگ بخار رفته اند از مشعل های برتر استفاده می کنند.
در انتها روغن سوخت با استفاده از اسلحه های روغنی با نوک مشعل به مشعل تزریق می شود. طراحی و چیدمان نوک و اسلحه به نوع سیستم اتمی سازی بستگی دارد. دو نوع مشعل روغن وجود دارد.
مشعلهای تبخیر شده
مشعل های اتمی
سوزاندن بخار:
در مشعلهای تبخیر ، سوخت فرار با فشار کم از طریق لوله مجاور شعله ، جایی که تبخیر صورت می گیرد عبور می کند. جریان بخار با سرعت بالایی از محل حفره خارج می شود و هوای اولیه را به خود می گیرد.
قبل از احتراق واقعی ، مشعلهای اتمی تنظیم کننده اتمیزه کردن سوختهای مایع هستند. برای اتمی سازی ، در ابتدا ، یک جت یا یک فیلم نازک از مایع به دست می آید و اجازه می دهد با سرعت مناسب وارد فضای باز شود.
طراحی و ترتیب نوک و اسلحه بسته به نوع سیستم اتمی سازی.
مشعلهای اتمیزه کننده فشار دارای یک یا چند نکته در انتهای لوله ای هستند که در مشعل در نقطه ای که باید روغن تزریق شود برای ایجاد مخلوط هوا / سوخت تزریق می شود.
ممکن است یک یا چند نکته در مورد مشعل وجود داشته باشد. فشار دیفرانسیل ، اتمیزه شدن هوا و مشعل بخار به دو لوله نیاز دارد ، یکی برای انتقال روغن به نوک و دیگری برای تأمین هوا یا بخار یا بازگشت روغن از نوک.